Farklı Düşünün: Apple’ın Uygulama Reklamlarının Perişan Açgözlülüğü

Politikanın takipçileri, yanlış bir davranışın ifşa edilmesine alabileceğiniz en iç karartıcı tepkilerden birinin sinizm olduğunu bilecektir. Bazıları o şeyin olmadığını söyleyecek; bazıları öyle olduğunu söyleyecek ama yanlış değil; ama bence en kötüsü, bunun olduğunu kabul eden ve korkunç olduğunu kabul eden, ancak performatif olarak baştan beri bildiklerinde ısrar eden ve şaşıran birinin saflığına inanamayanlardır.

(Bu arada, çoğu zaman, yozlaşmış polis şefinin Rick’in kötü şöhretli gece kulübünde kumar oynandığını bulmak için “şok, şok” olduğu konusunda ısrar ettiği sahneden Kazablanka’dan bir replik yaparlar. Müzisyen ve yazar John Darnielle, bu tür alıntıların, önceki satırın boş alaycılığını ortaya çıkaran senaryodaki bir sonraki satırla karşılanması gerektiğini savundu: “Kazancınız, efendim.”)

Bu sabah, Apple’ın başka bir yerde derinlemesine tartıştığımız bir Forbes ifşasına verdiği yanıtı okurken bu zihniyeti hatırladım.

Bulguları özetlemek gerekirse: Apple, yüksek değerli aboneliklere sahip iOS uygulamalarının adları için yapılan aramalarda Google reklamları satın alıyor. Bu, örneğin iPhone kullanıcıları HBO’yu aradığında, organik arama sonucu yerine Apple’ın reklamını görme ve sonunda sahibinin web sitesi yerine uygulama aracılığıyla kaydolma şansının yüksek olduğu anlamına gelir.

Lucky Apple bu nedenle, binlerce kişiye ulaşabilecek ve aksi takdirde tamamen HBO’ya gidecek olan bir abonelik ücretinde %15’lik (veya ilk yıl için %30) bir kesinti yapıyor. Geliştiriciler, aboneliğin tam değerini kaçırmanın yanı sıra, Apple’ın tekliflerinin kendi uygulamalarının reklamını yapmak için ödemeleri gereken fiyatı artırdığını keşfetti.

Bütün bunlar neden bana Kaptan Renault’nun içi boş sinizmini düşündürüyor? Çünkü Apple’ın yanıtı (kısmen) bunun “çok standart bir iş modeli” olduğuna ve beş yıldır devam ettiğine işaret etmekti. İlki kesinlikle doğrudur, çünkü biz kontrol ettik ve Google da aynısını yaptı ve ikincisinde bunun için Apple’ın sözünü almaya hazırız; ve eğer bir haber sitesinin takdire şayan çalışması hakkında acımasızca dürüst olursak, her ikisi de bir şekilde baltalıyor, Forbes’un makalesi için yaptığı araştırma. Ama bunlar makul bir mazeret değil.

Birçok şey çok standart iş modelleridir. Başka birinin başarılı uygulamasını klonlamak, App Store’da çok standart bir iş modelidir, ancak Apple, bunun ekosistem için de kötü olduğunu kabul eder ve bunu ortadan kaldırmaya çalışır. Kullanıcıların özel verilerini toplamak ve satmak teknoloji endüstrisinde çok standart bir iş modelidir, ancak Apple tek başınadır ve daha iyisini yapma çabalarında birçok düşman edinmiştir. (Forbes’un makalesinde adı geçen anonim bir geliştirici şöyle der: “Apple’ın kendi mahremiyeti için ne yaptığını kendi cepleri için yaptığını hepimiz biliyoruz.” Sinizm varsayılan ayar haline geldiğinde bu tehlikedir.)

Dolayısıyla Apple’ın yanıtı, suçlanan şeyin doğru olduğu ancak diğer şirketlerin de aynı şeyi yaptığı şeklinde olduğunda, bunun başkalarının yanlış davranışlarına ışık tuttuğunu, ancak hiçbir şekilde parlamaya devam etmesi gerekenin yoğunluğunu azaltmadığını hissediyorum. Apple’ın kendisinde.

Bu, Apple’ın ortak olarak adlandıracağı şirketleri ele almanın eski püskü bir yoludur. İnsanların gerçekten ödemek istediği şeyleri yapan yalnızca büyük şirketlerden elde edilen gelirin, App Store kuralları nedeniyle yalnızca bu etkileşimlerin gerçekleşmesinin zorunlu olduğu platformu sağlayan devasa şirketin ceplerine utanmaz bir şekilde dağıtılmasıdır. çok katılar.

Gizli ve sessiz arasındaki fark

Devam etmeliyim, çünkü Apple’ın savunması sadece bu davranışın yaygın olduğu ve bir süredir devam ettiği değil. Cupertino’nun çürütmesinin özü hakkında rapor veren MacRumors makalesine bakalım:

“Apple, geliştiricilerin bilgisi veya rızası olmadan “gizlice” veya “sessizce” reklam satın alma iddiasının açık bir yanlış tanımlama olduğunu söylüyor. Aksine şirket, yerleştirdiği reklamlar hakkında geliştiricilerle düzenli olarak görüştüğünü ve birçok geliştiricinin bu destek için takdirlerini dile getirdiğini söylüyor.”

El çabukluğunu fark ettiniz mi? Apple, reklam satın alımıyla ilgili – gizli olduğu, sessiz olduğu ve rıza dışı olduğu – üç ayrı iddiayı ustaca bir araya getirdi ve hepsini tek bir cümleyle çürütmeye çalıştı, görebildiğim kadarıyla gerçekten çürütüyor sadece bir.

Bu cümleyi ikiye bölelim ve her şeyden önce Apple’ın “yerleştirdiği reklamlar hakkında geliştiricilerle düzenli olarak sohbet ettiği” iddiasına odaklanalım. Bu, reklamların gizli olduğu fikrini patlatıyor gibi görünüyor (ki bu zaten garip bir kavram çünkü insanlar… reklamları görme eğilimindeler, aksi takdirde biraz anlamsızdırlar). Ama bu Apple’ın olmadığını kanıtlamaz. sessizlik hem daha belirsiz bir iddia hem de daha düşük bir eşik olan tüm süreç hakkında.

Bilgili meslektaşım Macalope, bu kelimenin “biraz saçma olduğunu: Apple’ın ne yapması gerekiyor, reklamları çıkardığını söyleyerek bir reklam çıkar mı?” Diyor. Ama ben buna katılmıyorum ve eğer sessiz olmama iddiasının yerine getirileceğini söylerdim. çoğu insan etkilenir Apple’ın ne yaptığının farkındaydı. Ortalama bir web kullanıcısı, HBO’yu arattığında ve en üstte bir reklam gördüğünde, bunun öncelikle bunun HBO için değil de Apple için bir reklam olduğunun ve ikinci olarak Apple’ın bu reklamı, değerinin bir kısmını yönlendirmek için yerleştirdiğinin farkında mıdır? kendisine abonelik? Bazılarının olduğunu, bazılarının olmadığını söyleyebilirim.

Apple’ın bunu sessizce yaptığını söylemenin mantıklı olduğunu düşünüyorum – en azından reklamları farklı bir adla kaydettiği bildirildiği için değil ve gazetecilerin hepsinin aynı ajans tarafından yerleştirildiğini anlamak için izleme bağlantılarını kullanmak zorunda kaldıkları için değil. Elbette, Apple’ın, BU REKLAMA TIKLAMANIZIN HBO’NUN DAHA AZ PARA ALACAĞI ANLAMINA GELECEK bir ifadeyle reklam metnine öncülük etmemesi tamamen anlaşılabilir bir durumdur. Ancak Forbes’un kendisinin bunun yaygın bir uygulama olduğunun farkında olmadığı gerçeği, Apple’ın yaptığı şey hakkında aşırı derecede gürültülü olmadığını gösteriyor.

Sohbete katılmak

Burada dürüst olacağım: Apple’ın reklam verme konusunda sessiz kalması umurumda değil. Yukarıdaki paragraflar netlik ve yanıltıcı çürütmelerden rahatsız olma hakkındadır.

Bu durumun gerçekten anahtarı, bence, rızadır. Geliştiriciler, Apple’ın önerdiği gibi ücretsiz reklamcılıktan heyecan duyuyorsa, her durumda onay isteyebilir ve alabilir, değil mi?

Ama Apple’ın söylediği bu değil. Cümleye tekrar bakın:

“Aksine, şirket, yerleştirdiği reklamlar hakkında geliştiricilerle düzenli olarak görüştüğünü ve birçok geliştiricinin bu destek için takdirlerini dile getirdiğini söylüyor.”

Çığlık atmak istediğim o kadar çok belirsizlik ve eksiklik var ki. Düzenli olarak, örneğin – bu ne anlama geliyor? Ayda bir? Yılda bir kez? Yoksa “normal bir frekansla ilgili tamamen öznel değerlendirmemden daha sık” anlamına gelmek için yerel olarak mı kullanılıyor?

Ve Apple “ile sohbet etmek” ile ne demek istiyor? İki yönlü diyalog var mı? Geliştiriciler planı veto edebilir mi? Yoksa Apple onlara haber mi veriyor? (Macalope bunu “onlara ‘App Store hüküm ve koşullarını güncelledik, daha fazla güncellemememiz için dua et’ şeklinde bir e-posta göndermek” olarak hayal ediyor.)

Yapılacak en iyi şey – ve belki de bunu beklemek gerçekçi değildir – Apple bir uygulamanın reklamını yapmayı her planladığında geliştiriciyle önceden iletişime geçmek ve onayını almak olacaktır. Belki de Apple’ın sohbet etmekle kastettiği budur. Ama benim şüphem şu ki, şirket bunu kastetseydi, söylerdi.

Son olarak, reklam desteğinden hoşlanan “birçok” takdir sahibi geliştiriciden bahsedelim. Yine, bu Forbes’un makalesinde hiçbir şeyi reddetmez. Forbes asla şunu yazmadı: “Apple reklamlar satın aldı ve her bir geliştirici, kelimenin tam anlamıyla istisnasız, silaha sarıldı.”

Aslında, bazı geliştiricilerin Apple’a memnun olduklarını söylemeleri kimseyi şaşırtmamalı. Bazıları matematiği yapmış olacak ve ekstra kayıtların dalgalanmalarının, kayıt başına daha düşük gelirin döner kavşaklarından daha ağır basacağını düşünecek. Diğerleri, Apple’ın çok güçlü bir düşman olduğunu düşünecek ve bu kadar nadiren taviz verirken yüzüne şikayet etmenin ne anlamı var?

Ve umarım, bir şeyden sonra memnun olmanın, onu mümkün kılan sürece rıza göstermekle aynı şey olmadığını belirtmeme gerek yoktur. Bir köpek artık solucan olmadığı için memnun olabilir, ancak bu, hapı almayı kabul ettiği anlamına gelmez.

Etkinleştirici mi, düşman mı?

Apple, uygulama geliştiricileriyle dostane, güçlendirici ilişkisinden bahsetmeyi ve sık sık App Store’daki en son stratosferik satış rakamlarıyla ilgili güncellemelerle basın etkinliklerini başlatmayı seviyor. Tim Cook, ABD Temsilciler Meclisi Yargı Antitröst Alt Komitesi önünde Apple’ı savunmasında bu tür şirketler arasında yaratılan istihdam sayısını bile gösterdi. Bunda pek çok gerçek var: Apple 2008’de App Store’u açtığında tam bir ekonomi yaratıldı.

Ancak Apple’ın geliştiricilerle olan dostluğu karmaşık ve her zaman daha da karmaşık hale geliyor. Apple çoğu zaman bir arkadaş değil, bir rakiptir: Kendi uygulamaları vardır elbette ve iPhone sahiplerinin üçüncü taraf firmalar tarafından yapılanlardan ziyade bunları kullanmasını sever. Ve iPhone sahipleri bu üçüncü taraf uygulamaları indirirken, Apple bunu geliştiricinin değil kendi faydalarını en üst düzeye çıkaracak şekilde yapmalarını istiyor. Bunu, Apple’ın abonelikler için IAP’leri zorlama biçiminde zaten görüyoruz; alternatif ödeme yöntemlerine ve yan ödemelere izin vermek zorunda kalırsa, kaçınılmaz göründüğü gibi, savaş tırmanacaktır.

Elbette, hepimiz alaycı ve dünyadan bıkmış gibi davranabilir ve Apple’ın ortak olarak düz bir yüzle tanımladığı insanların burnunun dibinden gelir elde etmesine şaşırmamış gibi davranabiliriz. Bunun bir kurumsal devin standart davranışı olduğunu söyleyebiliriz ve başka ne beklersiniz?

Ancak Apple’ın bir yol ayrımında olduğunu ve App Store üzerindeki kontrolünün sallantıda olduğunu düşünüyorum, elde edebileceği tüm müttefiklere ihtiyacı var. App Store, dünya çapında birçok geliştiriciye fayda sağladı, ancak Apple’a da fayda sağladı; Cupertino’nun kaybedeceği çok şey var, her şey düşerse veya kontrolünün dışına çıkarsa.

Bu yüzden belki de Apple’ın yürüyüşe çıkma ve geliştiricilere gerçek ortaklar gibi davranmaya başlama zamanı geldi: artık gelir kaçakçılığı yok, uygulama özelliklerinin iOS’ta sinsi bir şekilde özümsenmesi yok, diktatörlük davranışı yok. Ve kim bilir? Belki de bu güzel bir arkadaşlığın başlangıcı olabilir.

Farklı Düşün, her Salı yayınlanan ve Macworld yazarlarının daha az ana akım görüşlerini kamuoyunun incelemesine maruz bıraktığı haftalık bir köşedir. Çentiği savunduk, Tim Cook’un Steve Jobs’tan daha iyi bir CEO olduğunu savunduk ve Apple TV+’ı mutlu sonu olmayan bir felaket filmi olarak adlandırdık. Haftaya görüşürüz!