Apple, zengin bir mobil oyun mirasını yok etmenin eşiğinde

Uygulama geliştiricisi olmak için zor bir zaman. Geçen haftanın sonunda, birkaçına Apple tarafından bir ültimatom gönderildi: uygulamanızı 30 gün içinde güncelleyin, aksi takdirde App Store’dan kaldırılacaktır. Şirket, App Store İyileştirmeleri destek belgesinde daha belirsiz bir şekilde basitçe “eski” uygulamaları kaldırmaktan bahsetmesine rağmen, son iki yıl içinde güncellenmemiş tüm yazılımları temizlemeye karar vermiş görünüyor.

Bu noktada, güncelliğini yitirdiği veya destek belgesinde listelenen diğer kriterlerden herhangi biri nedeniyle kaç tane uygulamanın kaldırılmakla tehdit edildiğini kimse bilmiyor. (Ayrıca, artık amaçlandığı gibi çalışmayan uygulamaların kaldırılmasından da bahseder; bu cezanın, müşterilerin güvenebileceği titiz, iyi yönetilen bir mağaza tarafından zaten uygulanacağını umarsınız.) Ancak çok fazla olması muhtemeldir: bir tahmin 1,5 milyondan fazla uygulamanın yüzde 70’inin, bırakın iki yıl, üç ila beş yıl içinde güncellenmediğini tahmin ediyor. Kan gölü olma potansiyeli var.

Apple’ın haçlı seferinin arkasındaki teoriyi tartışmak zor. Kimse App Store’da geçersiz bir yazılım ve kötü yapılmış bir kabadayı istemez ve buğdayı samandan ayırmak, yıllar önce uygulanması gereken mantıklı bir fikirdir. Ancak bir güncellemeden bu yana geçen zamana dayanan bir genel kural yanlış bir yaklaşımdır. Geliştiricileri, artık kârlı olmayan (veya belki de hiçbir zaman olmayan) bir uygulama için güncelleme göndermek için zamana veya kaynağa sahip olmayan, ancak kadrosunda birkaç programcı daha olan ilkesiz dolandırıcılar için kolay oynanabilen uygulamaları yakalayacaktır.

Mesele şu ki, kötü uygulamalar sorununu çözmek o kadar kolay değil. Tüm devasa yazılım mağazalarının sahiplerinin yüzleşmesi gereken üzücü gerçek, ya yazılımın kalitesini denetlemek için ciddi kaynaklar ayırmanız ya da önemli bir bölümünün çöp olacağını kabul etmeniz gerektiğidir. Neyin kabul edilebilir kalite olduğuna ve neyin olmadığına karar vermek için ya insanlara ya da çok karmaşık bir algoritmaya ihtiyacınız var. Balyoz değil neşter lazım.

İskenderiye Kütüphanesini Yakmak

Bu haftanın başlarında, Apple’da şirket içinde geliştirilen ve şirketin kendi kurallarını ihlal ediyor gibi görünen bir iOS oyunu olan Texas Hold’em hakkında yazmıştık. (En son Ekim 2019’da güncellendi; bu, Apple’ın kendi uygulamasını kaldırma veya uygulama için bir istisna yapma utancından kaçınmak istiyorsa yakın gelecekte değişebilir.) Ancak klasikler açısından buzdağının görünen kısmı bu. kaldırma eşiği.

iPhone ve iPad’imdeki oyun klasörlerine hızlıca göz atarken, son iki yılda güncellenmemiş bu kadar çok uygulamayı çabucak bulduğuma hayret ediyorum. Bu durumun değişeceğini içtenlikle umuyorum, ama işte baltayla yüzleşen 12 taş gibi katil:

Tüm bu oyunların cihazlarımda iyi çalıştığını unutmayın. Gerçekten de, önümüzdeki ay kaybolmaları durumunda, oynamadıklarınızı indirmekten çok daha kötüsünü yapabilirsiniz.

Daha yüzlerce örnek olacak. En çok keyif aldığınız oyunlara bakın ve daha fazlasını mutlaka bulacaksınız. Apple’ın onları almayı teklif etmediğini vurgulamalıyım. sen; daha önce bir uygulamayı indirmiş olan kullanıcılar uygulamayı kullanmaya devam edebilecek ve hatta geliştirici top oynar ve bir güncelleme gönderirse gelecekte App Store’a geri dönebilir. Ancak yeni oyuncular bu oyunların çoğunu keşfetme zevkinden mahrum kalacaklar ki bu çok büyük bir utanç.

Bu, 2017’deki 32 bitlik düşüşün ardından ikinci büyük uygulama neslinin tükenmesi olayı ve Apple’ın kurumsal düzeyde oyunlardan pek hoşlanmadığı sonucuna varmak zor. Bu talihsiz bir durum çünkü şirket, görünüşe göre tesadüfen, kendisini on yıldan biraz daha uzun bir süre önce tarihin en büyük oyun platformuna sahip olarak buldu. Düşük giriş maliyeti ve zengin kullanıcı tabanıyla App Store, yetenekli bağımsız oyun geliştiricilerinden oluşan orduyu kendine çekti ve benzersiz bir yaratıcılık patlaması yaşadı.

IDG

Bu yaratıcılığın meyveleri korunmalı ve Apple’ın buna çok az ilgi göstermesi rahatsız edici. Özellikle zor olmazdı: Macworld’e katkıda bulunan Craig Grannell’in defalarca tartıştığı gibi, Apple, retro oyun klasiklerinin restorasyonuna ve korunmasına adanmış bir abonelik hizmeti olan GameClub’u kolayca satın alabilir, uygun şekilde finanse edebilir ve Apple Arcade’e katlayabilirdi. (Craig, Wireframe için ilginç bir parçada oyunların korunması ve öykünmesi konularına bakar.) Ancak Arcade, yeniye odaklanmak için ilk baştan tasarlandı; Daha sonra, şirket tanımlar üzerinde tartışıp eski oyunları biraz yeni adlar altında eklediğinde, mağazayı bırakma tehlikesiyle karşı karşıya olanlardan ziyade hala devam eden klasiklere odaklandı.

Çoğu kültürel alanda yaş bir olumsuzluk olarak görülmez. Hala sessiz filmler izliyoruz ve ölü dillerde şiirler okuyoruz. Birçok sanatçı kendi yaşamları boyunca ciddiye alınmak için mücadele etti. Ancak Apple nedense oyunların ömrünün iyi bir çift ayakkabıdan daha kısa olduğunu düşünüyor. Ve App Store’un hazinelerini tekrar tekrar temizlemesi kültürel vandalizmden başka bir şey değil.